Śpiew natury
Cała natura niesie pieśń dzisiaj,
a wiatr jej wirtuozem jest,
nuci ją wśród gałęzi, wśród liści
spadających z drzew.
Rozrzuca nuty w takt melodii,
szeleści nimi wśród pnączy i traw,
mieni się, goni po ścieżkach i polach,
stroi w szaty w kolorach jej.
Niesie pieśń w świat,
w przeróżnych barwach i odcieniach,
najlżejsze wydobywając z siebie tony,
by nie zakłócić pieśni starej,
która z przyrodą gra w harmonii.
Szemrze więc tylko, wzdycha leciutko,
w każdy zakamarek wdmuchuje i wtłacza,
kręci się, kręci jak baletnica,
lub ciche strofy nowe układa.
Wśród fal unosi, niesie westchnienie,
wśród trzcin się plącze i płynie po rzece,
czerpiąc z niej nowe natchnienie.
Jako wirtuoz ziemi całej,
zagrzewa, zachęca ją do śpiewu.
Śpiewa więc z nim zielony las,
kołysze w takt każde drzewo
i wszelki krzak szeleści z nią
i kręci wokół niego.
Śpiewa ją sad, śpiewa ją gaj,
nuci ją każdy skrawek ziemi,
włącza się wszystko, co żyje
i śpiewa, złoci się i zieleni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz