Nie powstydzi się swej korony,
gdy naród stanie wokół niego.
Nie opuści swej głowy na tle,
lecz dumny będzie, że wyniesiony,
Z dumą poniesie swą koronę,
gdy naród stanie wokół niego.
Nie opuści swej głowy na tle,
lecz dumny będzie, że wyniesiony,
Z dumą poniesie swą koronę,
na tle Sztandaru
poprzez historię kraju,
który podparty wspólnym ramieniem,
pójdzie w świat pewnie i z przekonaniem.
Poniesie Sztandar wiary i pokoju,
z odwagą i siłą idąc przed siebie
i z czystym sercem weźmie w dłonie drzewce Sztandaru swojego...
Tak czyniąc wszem i wobec honory, a inni podążą jego śladem
i będą śpiewać jednym tonem,
niech nam Polska po wsze czasy żyje..
poprzez historię kraju,
który podparty wspólnym ramieniem,
pójdzie w świat pewnie i z przekonaniem.
Poniesie Sztandar wiary i pokoju,
z odwagą i siłą idąc przed siebie
i z czystym sercem weźmie w dłonie drzewce Sztandaru swojego...
Tak czyniąc wszem i wobec honory, a inni podążą jego śladem
i będą śpiewać jednym tonem,
niech nam Polska po wsze czasy żyje..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz