szczęście
Ze szczęściem jest podobnie jak np. z pokarmem, którym możemy nasycić się tylko na określony czas, po
którym znów odczuwamy pragnienie. Z tego wynika, że dopóki żyjemy w świecie
materialnym nasze pragnienia nie są, czy nie mogą być zaspokojone. To co spożywamy i to co jest materialne (
poniekąd również nasze szczęście, które odczuwamy poprzez posiadanie ) jest
zniszczalne, dlatego wciąż potrzebujemy nowego. Jedynie to co duchowe trwa
wiecznie, więc gdy nasze życie będzie w pełni duchowe, nie będziemy więcej pragnąć,
bo posiądziemy pełnię szczęścia.
Nie ważne co masz
lecz ważne byś cieszył się z tego
i w pogoni za tym co nieosiągalne
nie stracił wszystkiego.
Każdy sam pracuje na swe doświadczenie...
Ważny jest umiar we wszystkim, by nie zakłócać harmonii zbędnym
nadmiarem, troską o niego, nieustanną gonitwą, walką o trofeum. Nadmiar, który nie jesteśmy w stanie
spożytkować ulega zniszczeniu.
Ważny jest podział (ważniejszy dla dawcy niż biorcy ).
Wolnym od nadmiaru łatwiej
poczuć smak szczęścia i zrozumieć od czego zależy.
Pragnienie ponad miarę przygniata do ziemi, zniewala.
Szczęście jest ulotne lecz dodaje skrzydeł, wznosi ponad
nadmierne pragnienie.
Ze szczęściem jest podobnie jak np. z pokarmem, którym możemy nasycić się tylko na określony czas, po którym znów odczuwamy pragnienie. Z tego wynika, że dopóki żyjemy w świecie materialnym nasze pragnienia nie są, czy nie mogą być zaspokojone. To co spożywamy i to co jest materialne ( poniekąd również nasze szczęście, które odczuwamy poprzez posiadanie ) jest zniszczalne, dlatego wciąż potrzebujemy nowego. Jedynie to co duchowe trwa wiecznie, więc gdy nasze życie będzie w pełni duchowe, nie będziemy więcej pragnąć, bo posiądziemy pełnię szczęścia.
Nie ważne co masz
lecz ważne byś cieszył się z tego
i w pogoni za tym co nieosiągalne
nie stracił wszystkiego.
Każdy sam pracuje na swe doświadczenie...
Ważny jest umiar we wszystkim, by nie zakłócać harmonii zbędnym
nadmiarem, troską o niego, nieustanną gonitwą, walką o trofeum. Nadmiar, który nie jesteśmy w stanie
spożytkować ulega zniszczeniu.
Ważny jest podział (ważniejszy dla dawcy niż biorcy ).
Wolnym od nadmiaru łatwiej
poczuć smak szczęścia i zrozumieć od czego zależy.
Pragnienie ponad miarę przygniata do ziemi, zniewala.
Szczęście jest ulotne lecz dodaje skrzydeł, wznosi ponad
nadmierne pragnienie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz