Nie można poczuć się prawdziwie szczęśliwym, gdy szuka się tylko własnego szczęścia, ogranicza do własnych celów, pragnień, dążeń. Ile innym się podaruje, hojniej i pełniej obdarzy, tyle więcej w sobie nagromadzi i w sobie odczuje. Szczęście można czerpać ze szczęścia innych i cieszyć nim wspólnie. Ono, podobnie jak każde dobro przymnaża się wraz z podziałem.
Życie nie składa się z wielkich wyrzeczeń, drakońskich wyczynów, trudów ponad miarę, lecz z drobnych chwil, słów, czynów, które rzutują na całe. Buduje się z każdą chwilą, staraniem i równoważy, lub przeważa w którąś stronę, która decyduje o kolejnych chwilach, dniach, latach, przyszłości, jaka powstaje na bazie chwil minionych.
Pięknie napisane i oby się sprawdzało. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń