Oddech nadziei,
niesie wysoko,
ponad chmury sięga,
w spojrzeniu rozkwita,
w miłości i prawdzie,
ma moc przebicia.
Miłość
W sercu zasiana iskra zapalna,
zalążek szczęścia.
Wolna i piękna w głębi czeka,
by ją odnaleźć, odkryć i zaufać.
Prawda
Zagubiona w świecie,
z mroku powstaje.
Wolna odnajduje ścieżkę,
która ją rozjaśnia, z trosk uwalnia.
W pełnym zaufaniu,
ku pokojowi podąża,
stając się dowodem,
że w miłości jest pełna.
Przyszłość
Ścieżka wiedzie w głąb poznania
i rozjaśnia myśli w locie,
niczym ptaki krążą wokół,
tańcząc po błękicie nieba,
niosą z sobą ład i pokój.
Kroki pewne nie ustają,
oczy w dal utkwione,
tam, gdzie światło jasno świeci.
Przeszłość blednie
i w przyszłości chce odnaleźć,
to, co najważniejsze w życiu.
Tu i teraz
Karol Wojtyła - „PIEŚŃ O BOGU UKRYTYM” (fragment)
Miłość mi wszystko wyjaśniła, miłość wszystko rozwiązała -
dlatego uwielbiam tę Miłość, gdziekolwiek by przebywała.
A, że się stałem równiną dla cichego otwartą przepływu,
w którym nie ma nic z fali huczącej, nie opartej o tęczowe pnie,
ale jest wiele z fali kojącej, która światło w głębinach odkrywa
i tą światłością po liściach nie osrebrzonych tchnie.
Więc w takiej ciszy ukryty ja - liść,
oswobodzony od wiatru,
już się nie troskam o żaden z upadających dni,
gdy wiem że wszystkie upadną.
Miłość mi wszystko wyjaśniła, miłość wszystko rozwiązała -
dlatego uwielbiam tę Miłość, gdziekolwiek by przebywała.
A, że się stałem równiną dla cichego otwartą przepływu,
w którym nie ma nic z fali huczącej, nie opartej o tęczowe pnie,
ale jest wiele z fali kojącej, która światło w głębinach odkrywa
i tą światłością po liściach nie osrebrzonych tchnie.
Więc w takiej ciszy ukryty ja - liść,
oswobodzony od wiatru,
już się nie troskam o żaden z upadających dni,
gdy wiem że wszystkie upadną.
Kalwaria
Kalwaria
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz